Mijn laatste weken in Ecuador..

Hola Amigos,

Alweer een paar weken in Nederland!! Toch lijkt het al veel langer doordat alles meteen weer helemaal als vanouds is, ik moet wel weer een beetje wennen aan dat ik alles thuis zelf moet doen. Ik was toch wel verwend door mijn lieve gastouders in Ecuador waar iedere dag mijn eten klaar stond mijn was gedaan werd en ik niet eens mee mocht helpen met de afwas doen. Maar wauw…. wat kijk ik terug op een geweldige 3 maanden in Ecuador! Ik ben super blij dat ik ben gegaan en ik zou het zo weer overdoen, de indrukwekkende maar zeker ook hele mooie dingen die ik daar heb meegemaakt zal ik nooit vergeten. Een super ervaring en het heeft mijzelf ook zeker heel goed gedaan.
Hier nog even een verslag van mijn laatste weken daar.

Villa Ticca,
Eens in de 2 weken op dinsdag worden de grote inkopen gedaan voor Villa Ticca, ze gaan dan naar de markt om voor de komende 2 weken eten te kopen.
In mijn laatste weken ben ik een keer mee geweest om te zien wat er nodig is om 2 weken mondjes te vullen. Op de markt staan tig kraampjes met groente, fruit, rijst, kruiden, vlees, vis, levende dieren zoals kippen, konijnen, vogels, cavia's en kleine kittens, alles staat hutje mutje op elkaar en het is er best druk. Alles wat je koopt word in grote juten zakken gestopt en bij elkaar gezet zodat op het einde een fiets met een laadbak alles op pikt om alles weer in een pick-up te leggen. Bij Villa Ticca hebben ze zo ook hun eigen kraampjes waar ze alles haalden. Op de markt wordt voornamelijk groente en fruit ingeslagen. Toen we daar klaar waren en alles in de pick-up hadden liggen waren we al ruim 350 dollar kwijt, hier zat nog geen vlees bij. Ik ging mee achter in de pick-up tussen de inkopen zitten, voor in de auto waren maar 2 plaatsen en we waren met zijn 3en. Nog even langs een andere winkel voor de rijst en de aardappelen. Uiteindelijk zat ik ongeveer klem tussen de vele boodschappen en dan te bedenken dat dit iedere 2 weken nodig is om voor de kinderen te kunnen koken. Een heel groot deel van mijn sponsorgeld zit dus ook in de boodschappen van Villa Ticca. Nogmaals super bedankt allemaal hiervoor, ook namens Villa Ticca zelf!
Verder heb ik nog een week in de grootste klas en de middelste klas meegeholpen, super leuk hoe de kinderen reageren als je binnen komt, ik blijf ervan genieten!!
Ik wist natuurlijk toen ik hier begon dat er ook een dag zou komen dat ik afscheid moest gaan nemen van al deze schatjes, dat viel me zeker zwaarder dan dat ik van tevoren had bedacht. Dinsdag 12 april was mijn laatste dag bij Villa Ticca, ik werd op een gegeven moment geroepen dat ik naar buiten moest komen. Daar zaten alle klasjes en de juffen bij elkaar ze zongen nog een liedje en de juf bedankten me voor de tijd dat ik had meegeholpen, vervolgens kwam er 1 kindje per klas om me een bedankje te geven. Het einde naderde en ik ging ook alle juffen nog even bedanken voor de geweldige tijd die ik daar heb gehad. Het is raar dat je eigenlijk afscheid neemt voor het leven omdat je ze waarschijnlijk nooit meer terug ziet…… Het is voor mij een tijd die ik nooit maar dan ook nooit zal vergeten! Het was een geweldig en mooi project en ben zo ontzettend blij dat ik er mijn steentje aan bij heb kunnen dragen. Iedereen bedankt die dit voor mij mogelijk hebben gemaakt!

Bij de voetbalschool is er in de laatste weken ook nog wat veranderd. Van het sponsorgeld zijn er in alle goals netten komen hangen, dat zijn 6 goals, de kinderen vonden het super en ik natuurlijk ook! Ook hiervoor iedereen nog super super bedankt!
In april regent het over het algemeen heel veel in Ecuador met als gevolg dat er af en toe een training letterlijk in het water valt, zo had een collega een spelletjes training voorbereid omdat het haar laatste keer was maar deze kon door het slechte weer niet door gaan zoals gepland, de hagelblokken lieten de sloot in mum van tijd vol lopen en het veld was niet meer te betreden dus moesten we een alternatief verzinnen. Op de tribune cake happen en touw trekken. Een aantal kinderen vonden het leuk om toch even door de hagel te lopen met als gevolg dat ze bibberden van de kou, we besloten te stoppen, hopelijk de volgende keer wat beter weer. Tijdens één van mijn laatste trainingen kwam tijdens de grote eindpartij één van de jongens niet goed terecht en de jongens om hem heen hoorde het kraken, dit was niet goed. We hielpen hem naar de kant maar mochten geen ambulance bellen, niet iedereen heeft een verzekering dus als dat het geval is wachten ze het vaak nog een dag af. Ik verschoot er een beetje van ik dacht dat het echt een hele lelijke breuk zou zijn. We belden eerst zijn moeder, toen die er was en zei dat de verzekering waarschijnlijk goed zat kwam er een ambulance. De volgende dag hoorde we dat zijn been inderdaad gebroken was maar dat het niet zo erg was als we dachten.
Hij kon helaas niet mee doen met de wedstrijd die de volgende dag plaats vond.
De wedstrijd begon beter als de vorige keer, we kwamen zelfs voor met 1-0. Na de rust ging het alleen harder met de doelpunten en deze doelpunten stonden niet aan onze kant dus werd het helaas alsnog een nederlaag.
Al met al vond ik de voetbalschool ook een geweldig project, ik heb enorm genoten van de blije snoetjes tijdens de trainingen, als ze scoorde even een high five.
Ik kreeg laatst nog een berichtje van een collega die er nog zit dat er een kindje naar me vroeg, hij miste me…..! Daar wordt je toch blij van en daar doe je het allemaal voor! Super!

Ook zijn we met een aantal vrijwilligers naar de wedstrijd Ecuador-Paraguay geweest, het waren de voorrondes voor het WK 2018. Super vet! We kochten bij het stadion nog even een shirt van Ecuador om ze vervolgens toe te kunnen juichen. Helaas verloren ze de laatste 10 min met 1-0 maar het mocht de pret niet drukken, het was super leuk hierbij aanwezig te zijn.
S ‘avonds met de bus richting de Jungle, Wauw wat was dat gaaf!
Ik vertrok met Judith donderdag avond om kwart over 11 met de bus, we kwamen om ongeveer half 5 aan in een dorpje waar we vervolgens om half 10 opgehaald zouden worden door Jamu Lodge (de organisatie). We konden bij dat hotel nog niet naar binnen dus hebben een uur buiten op de stoep gezeten. Om 6 uur mochten we binnen en konden we daar ontbijten. Vervolgens zijn we nog even de straat op gegaan en wat winkeltjes bezocht. Toen we om half 10 opgehaald werden hadden we nog een busreis van 2 uur voor de boeg voordat we bij Cuyabeno waren. Daar ging het beginnen, het was inmiddels ongeveer 12 uur en aan de rand van de jungle kregen we onze lunch, het was er al aardig benauwd dus iedereen begon ook meteen luchtigere kleren aan te trekken. Onze spullen gingen de kano in en we werden onderverdeeld in 3 groepen van 10 man, met deze groep zouden we alles gaan doen de komende dagen. We stapten zelf ook een kano in en we vaarden ruim 2 uur lang door de jungle op weg naar onze eindbestemming! Met onderweg al het een en ander aan dieren gezien te hebben zoals slangen, apen, hagedis, een luiaard, en papegaaien. Aangekomen bij onze lodge werden onze kamers aangewezen, een open huisje met stapelbedden en een klamboe, achter de kamer zat een douche en een wc alles met uitzicht op de natuur. In onze kamer maakte we al snel kennis met kakkerlakken en spinnen, ik ben zeker geen held in deze dieren maar op de een of andere manier hoort het er hier gewoon bij als het maar niet te dicht bij mijn bed is.
We hadden even tijd voor ons zelf en na het eten gingen we het water weer op. We kwamen meer slangen, grote spinnen en een krokodil die letterlijk langs onze kano dreef tegen. In het midden van het meer konden we zwemmen, wauw wat een prachtig uitzicht als je in het midden van het meer in een kano de zon onder ziet gaan, de bomen in het water ziet spiegelen, de frisse lucht in je gezicht waait en alleen maar dieren geluiden hoort. Het leek wel of ik midden in een sprookje terecht was gekomen! Rond 9 uur kwamen we terug en na een koude douche en nog even een biertje hebben we ons bedje opgezocht we hadden weer een nachtje overgeslagen dus even bijtanken voor de volgende dag maar niet voordat de dikke spin die achter mijn bed zat verdwenen was. Even een gids erbij geroepen en die zette hem netjes buiten. Welterusten. De volgende ochtend om 8 uur ontbijt om 9 uur vertrekken we met de kano naar een gezin dat in de jungle woont. We gaan daar een soort van wraps maken en dat begint met de cassave uit de grond halen, vervolgens schillen en erna heel fijn raspen, vervolgens word het in matten uitgewrongen waarna het weer gezeefd word, na dit alles kan het op de plaat boven vuur gebakken worden in een ronde. Onze gids had wat jam en tonijn bij dat we erop konden doen en het smaakte best goed. Toen kwam het nagerecht, de levende boomlarven! Het schijnt dat ze veel proteïne bevatten en goed voor je zijn, je vind ze in verrotte palmbomen. Aangezien mijn cavia eten nog niet gelukt was moest ik dit maar eens gaan proberen. Het idee is erg vies maar eigenlijk had het niet heel veel smaak.
Door naar het volgende adres, de sjamaan ook wel de dokter uit de jungle te verstaan. Hij vertelde dat hij van bepaalde bladeren geneesmiddelen maakte. Hij deed zijn behandeling bij 3 personen waaronder ik.
Op de terugweg naar de lodge stuitte we nog op wat mooie dieren, een Woody woodpacker en de roze dolfijn. Na het eten zijn we weer op zoek gegaan naar de nachtdieren we vonden dit keer een hele grote krokodil, uilen, slangen en mega spinnen!! Heel bizar maar zo ontzettend bijzonder!
De volgende ochtend gingen we de jungle in om daar dieren te zoeken. Wederom grote spinnen een mega grote dodelijke mier, en nog meer insecten waar ik nog nooit van had gehoord. We moesten terug gaan roeien dat was dan weer niet mijn hobby maar goed dat hebben de oude stammelingen dag in dag uit gemoeten. S ‘avonds gingen we met onze zaklampen de jungle in ik had van mijn poncho toch maar mijn muts opgezet voor het geval dat er een of ander beest boven me hangt. Weer zie je allerlei andere insecten en overal vertelde de gids weer een verhaaltje achter. De volgende ochtend om 6 uur gingen we vogels spotten en vervolgens om half 10 vertrok onze terugreis naar Quito. Alles wat je ziet is zo puur en dat maakt de jungle zo verschrikkelijk mooi! Ik ben ontzettend blij dat ik ook hier ben geweest, wat was dit een onvergetelijk weekend!!

Ook ben ik met 4 andere meiden naar Montanita geweest, een plaatsje aan de kust en dit was tevens ook mijn laatste weekend in Ecuador. Het zit er bijna op dus nog een weekendje lamballen en feesten stond voor de boeg met de juiste ingrediënten, zon, zee, strand een cocktailtje en gezellige meiden. Dat moest goed komen! Weer hadden we een nachtbus omdat het 11 uur bussen was, we kwamen om half 8 s ‘morgens aan, na een ontbijtje naar het hostel waar we onze kamer kregen met een 3 hoog stapelbed en een tweepersoons bed. S ‘middags lekker genieten op het strand en S’ avonds kon ons nachtraven gaan beginnen we bedachten voor iedereen opdrachten en het werd hoe later hoe gekker. Wat heb ik een buikpijn gehad van het lachen! De volgende ochtend gingen we zoals dat hoort na het stappen een eitje bakken. Onderweg naar het strand nog even wat kraampjes bezocht om vervolgens op ons ligbedje na te genieten van de avond ervoor. Het was deze dag wel een stuk bewolkter. Die avond hebben we het maar rustig aan gedaan en zijn heel wijs op tijd ons bed ingedoken. De dag erop hebben we alleen maar op het terras naar de regen zitten staren. Balen! Zit je 12 uur in de bus om de zon te zien krijg je een hele dag regen maar goed het was al met al wel een zeer geslaagd weekend.

Het einde nadert en ik moet mijn koffer in gaan pakken. Super raar, alles daar is ook gewoon je thuis geworden. Als ik boven kom voor het eten staat er een door Pilar zelfgemaakte taart. Wat enorm lief! Aangezien ze zelf natuurlijk een bloemenwinkel hebben had ik een levensmiddelen mand gemaakt als bedankje dat ik 3 maanden hun huis mijn thuis heb kunnen noemen, het voelde ook echt zo! Er moesten nog even foto's gemaakt worden met het gezin en ik kreeg nog een super mooi tasje waar ze mijn naam op hebben laten zetten.
Ik heb een geweldig gastgezin gehad dat super voor me gezorgd heeft, me ontzettend heeft verwend maar me ook heel vrij heeft gelaten waardoor ik alles heb kunnen doen wat ik wilde doen en wilde bereiken!!
De volgende ochtend nam ik op kantoor van iedereen afscheid en stond om half 1 mijn taxi klaar om naar het vliegveld te gaan.
Dit was het einde van mijn grote reis waar ik ontzettend van heb genoten! De mooie, overweldigende maar soms ook heel emotionele projecten, de kookavonden met alle vrijwilligers, de weekenden om het prachtige land te bezichtigen, Vladimir die zijn best deed dat ik Spaans kon spreken al viel dat niet mee, de lokale bevolking inclusief hun lieve kindertjes en mijn lieve lieve gastgezin!! het was in een woord echt GEWELDIG! !
Aldert ook jij super bedankt voor alles, mede ook door jou en de stichting Local Dreamers heb ik kunnen doen wat ik wilde doen, en niet te vergeten alle sponsors ook nogmaals bedankt!
Alle volgers van mijn blog bedankt, ik vond het erg leuk om al jullie lieve en leuke berichtjes te lezen.

Dit was mijn laatste blog over Ecuador en mijn reis.
Inmiddels ben ik weer helemaal terug in mijn oude leven maar denk ik nog veel aan de mooie momenten in Ecuador.

Xxx Lindy.